ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ Κ.Ε ΤΟΥ ΣΥΝ

 

 Για απομονωμένη, εξαρτημένη και τρομαγμένη συγκυβέρνηση έκανε λόγο ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην κεντρική πολιτική επιτροπή του Συνασπισμού.  Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε νέα επίθεση εναντίον των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης λέγοντας μεταξύ άλλων: «έχει οδηγήσει τη χώρα μας στο αναμορφωτήριο της λιτότητας και της απομόνωσης».

Ολόκληρη η ομιλία του Αλ. Τσίπρα

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η σημερινή συνεδρίαση της κεντρικής πολιτικής επιτροπής μας έχει ως κύριο θέμα της το σχέδιο αρχών λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην πορεία από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του τον Δεκέμβρη προς το Συνέδριο. Καθώς επίσης και το προσχέδιο διακήρυξης του πολιτικού φορέα μας.

Πραγματοποιείται σε μια στιγμή όπου η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά λυγίζει από το βάρος των προειλημμένων δεσμεύσεών της έναντι των δανειστών. Είναι μια κυβέρνηση: Aπομονωμένη, εξαρτημένη και τρομαγμένη

*Aπομονωμένη από το λαό. Γιατί και τα τρία κόμματα που τη συγκροτούν τον εξαπάτησαν προεκλογικά και υπέκλεψαν την ψήφο του.

*Απολύτως εξαρτημένη από τους δανειστές και τους εγχώριους τρεμάμενους προστάτες τις. Είναι τα μόνα ερείσματα της.

*Τρομαγμένη από τις συνέπειες της υπογραφής της στο νέο Μνημόνιο. Γιατί η ώρα πλησιάζει και τα ψέματα τελειώνουν.

Προσπαθούν να πουν ότι διαπραγματεύονται αυτά που έχουν ήδη ψηφίσει από το Μάρτη στο θέμα των εργασιακών. Νομίζουν ότι θα μπορέσουν με θεατρινισμούς να κρύψουν κάτω από το χαλί τα 15 δις περικοπών. Είναι πολλά τα λεφτά και δεν κρύβονται εύκολα κύριοι της τρικομματικής μνημονιακής κοινοπραξίας. Ο κόσμος ζει το δράμα που του έχετε επιβάλλει και γνωρίζει. Δεν ξεγελιέται.

Ο κ. Σαμαράς επέστρεψε με άδεια χέρια από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που ολοκληρώθηκε χθες στις Βρυξέλλες. Η τρικομματική σύμπραξη των μερκελιστών της Ελλάδας δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις ρωγμές που, τον τελευταίο καιρό, εμφανίζονται στην ευρωπαϊκή στρατηγική της Γερμανίας. Γιατί τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν επιλέξει, αντί για τη συμμαχία με το Νότο, την υποτέλεια στην κ. Μέρκελ.

Στις 5 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η συνάντηση Ολάντ-Ραχόι-Μόντι στη Μάλτα, με θέμα την υπερχρέωση του Νότου. Η Ελλάδα απουσίαζε. Είχε μόνη έγνοια να στρώσει κόκκινο χαλί υποδοχής στη γερμανίδα Καγκελάριο που ήρθε να επιθεωρήσει την οικονομική της αποικία και να ευλογήσει το ξαναμοίρασμα της πίτας στα νέα οικονομικά τζάκια που επιδιώκουν να εδραιωθούν ταχύτατα από τις ιδιωτικοποιήσεις εγγυημένου ιδιωτικού κέρδους δημόσιων επιχειρήσεων μονοπωλιακού χαρακτήρα.

 Ο κ. Σαμαράς και οι άλλοι δυο κυβερνητικοί του συνεταίροι διάλεξαν στρατόπεδο στην Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη που ασφυκτιά και οδηγείται σε αδιέξοδο από την κοντόφθαλμη πολιτική της καταστροφικής λιτότητας της κ. Μέρκελ. Σε μια Ευρώπη που σιγοβράζει και οι λαοί της σιγά-σιγά ξεσηκώνονται απέναντι στη Γερμανική ακαμψία της επιμονής στη λιτότητα.

Σαμαράς – Βενιζέλος και Κουβέλης επέλεξαν να συντηρήσουν τον άξονα υποταγής και μετάνοιας που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός στο ταξίδι του στο Βερολίνο

Επέλεξαν να τα χουν καλά με τους ισχυρούς. Όχι να διαμορφώσουν μέτωπο με τους αδύνατους. Είτε από έλλειψη θάρρους και διορατικότητας. Είτε από την ανάγκη κάποιος να τους στηρίξει τώρα που καταρρέουν. Είτε από φόβο, μη βγουν στη φόρα και άλλα άπλυτα από τις λίστες Χριστοφοράκου της Siemens ή άλλες Ελλήνων καταθετών σε γερμανικές τράπεζες.

Η ουσία είναι ότι διάλεξαν να συμπαραταχθούν με τη Γερμανική κυβέρνηση και τη κα Μέρκελ, που έχει μια στρατηγική αδιέξοδη για την Ευρώπη και καταστροφική για την Ελλάδα. Και τώρα, φυσικά δεν μπορούν να αναδιαμορφώσουν τις εξελίξεις. Απλώς ακούνε τις αποφάσεις της κυρίας Μέρκελ και τις εκτελούν.

*Ακούνε την κυρία Μέρκελ να επισημαίνει ότι δεν θα υπάρξει αναδρομική απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Ευρωζώνης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και σιωπούν.

*Ακούνε, παράλληλα, τον κ. Ολάντ να ζητά να μην επιβληθούν στην Ισπανία νέοι όροι που θα προσέθεταν «λιτότητα στη λιτότητα».

Με το σκεπτικό ότι η χώρα αυτή έχει ήδη κάνει «όλες τις απαραίτητες προσπάθειες». Τη στιγμή που ο ίδιος συνυπογράφει την επιβολή στην Ελλάδα νέας αιματηρής λιτότητας. Νέων θυσιών του λαού χωρίς αντίκρισμα. Σ’ εμάς, που έχουμε κάνει πολλαπλάσιες «απαραίτητες προσπάθειες» σε σύγκριση με την Ισπανία. Τον ακούει η συγκυβέρνηση και σιωπά. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι είναι η ίδια που έχει οδηγήσει τη χώρα μας στο αναμορφωτήριο της λιτότητας και της απομόνωσης. Στο αναμορφωτήριο της κ. Μέρκελ που σκοπεύει μάλιστα να θεσπίσει και ειδικό Επίτροπο επί των οικονομικών, που θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τους εθνικούς προϋπολογισμούς και οι κυβερνήσεις δε θα έχουν κανένα ρόλο, έτσι απλά θα ψηφίζονται για λόγους διακοσμητικούς και για να τηρούμε τα έθιμα και τις παραδόσεις.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Επειδή η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη δεν είναι κρίση διαχείρισης, αλλά κρίση δομική και κρίση υποδείγματος. Δεν επιλύεται από Ευρωπαϊκά Συμβούλια που είναι διατεθειμένα σταδιακά ν’ αλλάξουν πολλά, εκτός από ένα: το λανθασμένο, νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα. Η Ευρωζώνη πρέπει ν’ αλλάξει ριζικά τον πολιτικό της  προσανατολισμό για να σωθεί.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Από κάθε γωνιά της Ελλάδας το μήνυμα είναι σαφές. Το ακούμε και στις ανοιχτές συγκεντρώσεις που διοργανώνουμε σ’ όλη την Ελλάδα, στην πορεία μας με το λαό. Ο λαός ενώνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για να βγάλει τον τόπο από τον γκρεμό του Μνημονίου. Γιατί ξέρει ότι έχει μπροστά του μία – και  μόνο μία – πραγματική επιλογή: ή το πρόγραμμα της οικονομικής και κοινωνικής εκκαθάρισης του Μνημονίου ή το πρόγραμμα για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.

Ή το Μνημόνιο ή τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Αυτό απέδειξαν, άλλωστε, πρώτες εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τον παγίδευσαν προεκλογικά, που υπέκλεψαν την ψήφο του στις 17 Ιουνίου με τη δημαγωγία της αναδιαπραγμάτευσης και της απαγκίστρωσης από το Μνημόνιο. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Η μοιραία και άβουλη τριανδρία, που δεν τόλμησε ούτε καν να αξιοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο που είχε δημιουργήσει για τη χώρα η εκρηκτική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, αλλά ούτε και τις εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στους δανειστές και που τώρα συνυπογράφει τον εγκλεισμό του λαού και του τόπου στο απέραντο φρενοκομείο του τρίτου Μνημονίου με τα γνωστά ξαναμασημένα προσχήματα, με τα χρεοκοπημένα ψευτοδιλήμματα.

Όταν σχεδόν όλη η Ευρώπη, πλην  της κ. Μέρκελ και των χωρών της επιρροής της, αλλά και το ΔΝΤ ομολογούν, έστω και καθυστερημένα, ότι το Μνημόνιο δεν βγαίνει. Και όταν, ακόμα και το ίδιο το γερμανικό κατεστημένο, συνομολογεί ότι το κόστος για την Ευρωζώνη από τη λεγόμενη «διάσωση» της Ελλάδας είναι μικρότερο από το κόστος εξώθησής της σε οικειοθελή αποχώρηση από τη νομισματική ένωση.

Άλλωστε, μόλις το προηγούμενο Σάββατο. Από τη Σιγκαπούρη. Ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε, που μας έχει ταλαιπωρήσει με τους εκβιασμούς του: ή Μνημόνιο ή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ξεκαθάρισε ότι: «Οι εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση στερούνται κάθε βάσης. Γιατί τυχόν έξοδος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα για όλους». Άλλα βέβαια λένε στο εσωτερικό τους ή στα διεθνή φόρα όταν αναγκάζονται να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας και άλλα όταν απευθύνονται στους ιθαγενείς της οικονομικής τους αποικίας.

Εδώ μας λένε : Εύχομαι κι ελπίζω. Αν είστε καλοί και υπάκουοι μαθητές κάτι να γίνει και με εσάς. Το θέμα, όμως έχει κλείσει οριστικά. Υπάρχει μονάχα για να δικαιώνει το φόβο και τη τρομοκρατία των κυβερνητικών εταίρων προκειμένου να δεχτεί ο λαός μας τη λαίλαπα της εξόντωσης και των νέων μέτρων. Ο ίδιος ο εμπνευστής του ψευτοδιλήμματος Μνημόνιο ή δραχμή, ο κ. Σόιμπλε, το απέσυρε πανηγυρικά.

Δικαιώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την επίμονη και τεκμηριωμένη καταγγελία αυτού του ψευτοδιλήμματος. Και εκτίθενται στα μάτια του ελληνικού λαού, ως αναξιόπιστοι και κινδυνολόγοι, οι τρεις μνημονιακοί πολιτικοί αρχηγοί που επιμένουν στον κατασκευασμένο κίνδυνο της εξόδου από την Ευρωζώνη, για να συντηρήσουν το σεληνιακό τοπίο του Μνημονίου, για να είναι χρήσιμοι και ευχάριστοι στην κυρία Μέρκελ.

Ας δούμε όμως και λίγο και τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Ποια είναι αυτά τα τεράστια προβλήματα που υπονοεί ο κ. Σόιμπλε; Είναι το κόστος για την παγκόσμια οικονομία και τη Γερμανία από την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ντόμινο που θα προκαλέσει στο Νότο, όπως το υπολόγισε, σε μελέτη που δημοσίευσε προχθές το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν:

17,2 τρις € έως το 2020 για την παγκόσμια οικονομία. Και  73 δις €, μόνο για τη Γερμανία. Και αυτές είναι οι πρώτες οικονομετρικές, συντηρητικές εκτιμήσεις. Γι’ αυτό το παραμύθι τελείωσε. Γιατί τα λεγόμενα «πακέτα διάσωσης» και πολύ πιο μικρό κόστος έχουν και συμφέρουν. Γιατί είναι με το αζημίωτο.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η συγκυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Έχει απαξιωθεί πολιτικά και ηθικά. Από τη «ρήτρα προστασίας» του κ. Βενιζέλου σε κάθε φοροφυγά, σε κάθε μεγαλοκαταθέτη, σε κάθε διαπλεκόμενο, στους εγγεγραμμένους στη λίστα Λαγκάρντ και στη λίστα καταθετών στο Λίχτενσταιν. Στους μεγαλοεπιχειρηματίες, για να γλυτώσουν ό,τι μπορούν από το τέλος ακινήτων. Στους τραπεζίτες, για να μην καταβάλουν τις οφειλές τους στο Δημόσιο. Στους καναλάρχες, για να μην πληρώνουν για τη χρήση των συχνοτήτων. Στους εφοπλιστές για να εξαιρεθούν οι καταθέσεις τους από τη διακρατική συμφωνία με την Ελβετία. Και όπου αλλού, υπάρχουν συμφέροντα ισχυρά σε αυτό το τόπο και χρειάζονται προστασία.

Οι κυβερνητικοί εταίροι είναι παρόντες να τη παράσχουν. Τη «ρήτρα προστασίας» που εγγυάται τη σταθερή υστέρηση των δημόσιων εσόδων. Ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ο επίγειος παράδεισος για μια μικρή και επιθετική ολιγαρχία. Για το «λόμπι του Μνημονίου». Και ότι θα γίνει κόλαση για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που την πληρώνει με χαράτσια και δυσβάστακτους φόρους. Στη μικρή ιδιοκτησία. Στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Για μία ακόμα φορά, το γερμανικό περιοδικό Spiegel επισημαίνει ότι, την ώρα που η κυβέρνηση κόβει μισθούς και συντάξεις, «οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και οι πλούσιοι συνεχίζουν το πάρτι».

Και αναρωτιόμαστε :

Με ποιο ηθικό και πολιτικό δικαίωμα οι προστάτες της ολιγαρχίας, οι εγγυητές της φοροδιαφυγής και οι πρωταθλητές της διαπλοκής και της διαφθοράς, θα τολμήσουν τώρα τη λεηλασία της ζωής των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων;

Όταν αφήνουν στο απυρόβλητο τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, τη στιγμή που καταργούν το αφορολόγητο όριο για όλους τους άλλους. Όταν χαρίζουν το χαράτσι σε μεγαλοσχήμονες ενώ ταυτόχρονα «εγγυώνται» €4,9 δις περικοπές στις συντάξεις μόνο για το 2013.

Και στο σημείο αυτό θέλω να υπενθυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το Μνημόνιο. Της μίας και μοναδικής εξεταστικής επιτροπής που είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο σημερινός πρωθυπουργός.

Ο πρόεδρος της Βουλής δήλωσε ότι εργάζεται για την πραγματοποίησή της και ότι η συζήτηση για τη συγκρότησή της θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Οκτώβρη. Περιμένουμε να δούμε να τηρεί τις δεσμεύσεις του.Όσο περνάει όμως ο καιρός τόσο θα διευρύνεται η ύλη της περιβόητης αυτής εξεταστικής. Από νέες αποκαλύψεις. Στο τέλος ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε ολόκληρα κεφάλαια στο κείμενο που καταθέσαμε στη βουλή.Η ουσία, όμως, είναι ότι δεν τους παίρνει πια να κουκουλώνουν τις ευθύνες για το μεγάλο αυτό έγκλημα, για το δράμα του ελληνικού λαού. 

Ας ξεχάσουν τις δεύτερες σκέψεις.

Οι ευθύνες για την εξευτελιστική υποδούλωση του λαού και του τόπου στους δανειστές θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν. Σε όλους. Όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Όπου κι αν βρίσκονται.

Όταν έχουμε τρεις χιλιάδες αυτοκτονίες, χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα, εκατομμύρια φτωχούς και άνεργους, και μια οικονομία που θυμίζει πόλεμο. Δεν είναι δυνατόν να μην λογοδοτεί κανείς. Ούτε οι πρωτεργάτες αυτής της καταστροφής να κοιμούνται ήσυχοι και ανενόχλητοι.

Αλλά, συντρόφισσες και σύντροφοι, ακριβώς, επειδή η συγκυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή, η διαρκής και αποφασιστική αντίσταση αξιοπρέπειας, κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα, μπορεί να έχει – και θα έχει – θετικό αποτέλεσμα. Ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού, στο γράμμα και το πνεύμα της ακροτελεύτιας διάταξης του Συντάγματος της χώρας. Του άρθρου 120 που επισημαίνει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων», είναι η πιο αποτελεσματική, δημοκρατική διέξοδος για την ανατροπή του Μνημονίου και της συγκυβέρνησης που το εφαρμόζει.

Με την επιβλητική παρουσία του την Τετάρτη, ο λαός μας για άλλη μια φορά έστειλε το μήνυμα ότι ανταποκρίνεται στο προσκλητήριο της Δημοκρατίας και της Ιστορίας. Ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού μας ενάντια στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία του είναι η μόνη επιλογή ελπίδας και προοπτικής.

Είναι πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον όλων μας.

Για μας και για τα παιδιά μας.

Να μην ψηφιστούν αυτά τα μέτρα.

Να μην είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά τα πρώτα που δεν θα περάσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλεί το λαό να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία. Γιατί ο αγώνας ενάντια στο Μνημόνιο είναι αγώνας για τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία δεν λειτουργεί σε κοινωνικά και οικονομικά συντρίμμια. Στα ερείπια της αποδιάρθρωσης της εργασίας, του κατακερματισμού της κοινωνίας και και του εκφυλισμού του πολιτεύματος, αναπτύσσεται μόνον η φασιστική βία.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι συγκεκριμένοι μνημονιακοί κύκλοι, για να σώσουν το Μνημόνιο, βγάζουν μπροστά τη Χρυσή Αυγή. Με την επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Που εξισώνει με τη βία του ναζισμού την άσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας. Μια θεωρία, που νομιμοποιεί τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η πορεία με το λαό που έχουμε ξεκινήσει εδώ και μια βδομάδα επιβεβαιώνει την πολιτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Είναι μια πρωτόγνωρη, συγκλονιστική εμπειρία. Οι πολίτες αυτού του τόπου – και κυρίως οι νέοι και οι νέες – δεν στηρίζουν απλώς τις ελπίδες τους σ’ εμάς. Θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά σε κάτι που αισθάνονται δικό τους. Σε κάτι που νιώθουν καινούργιο και συναρπαστικό. Ο λαός ενώνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και μας οδηγεί στο δύσβατο, αλλά φωτεινό δρόμο, της ανόρθωσης της χώρας. Γιατί μετουσιώνουμε την διαμαρτυρία σε δημιουργία. Και την οργή σε θετική πολιτική πρωτοβουλία.

Με το ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό πρόγραμμά μας για την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση. Και για την παραγωγική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της χώρας. Το πρόγραμμα που παρουσιάσαμε στη ΔΕΘ και συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ακύρωση, αναδιαπραγμάτευση, ανασυγκρότηση.

*Ακύρωση του Μνημονίου.

*Aναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, με αντικείμενο το μορατόριουμ στην πληρωμή των τόκων του εξωτερικού χρέους για συγκεκριμενό χρονικό διάστημα, τη διαγραφή σημαντικού μέρους της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους και την αποπληρωμή του υπόλοιπου με «ρήτρα ανάπτυξης».

*Ανασυγκρότηση της χώρας, σε αναπτυξιακή και παραγωγική κατεύθυνση.

*Με ευρεία αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου. Με κοινωνικό και οικολογικό περιεχόμενο.

*Με πολιτικές στήριξης των πέντε παραγωγικών συμπλεγμάτων: του αγροτοδιατροφικού, το τουριστικού, το ενεργειακού, του συμπλέγματος της βιομηχανίας, των περιβαλλοντικών τεχνολογιών και της έρευνας, καθώς επίσης και του κατασκευαστικού συμπλέγματος.

*Με την ενίσχυση του κοινωνικού τομέα της οικονομίας.

*Της δημόσιας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

*Με τη δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους, αλλά και των κοινωνικών κινημάτων και των τοπικών κοινωνιών, στον περιφερειακό σχεδιασμό και την εφαρμογή των αναπτυξιακών πολιτικών.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οφείλουμε να τιμήσουμε – και θα τιμήσουμε – αυτή τη νέα σχέση εμπιστοσύνης με το λαό. Θα σταθούμε αντάξιοι των ιστορικών απαιτήσεων. Για να σταματήσουμε την καταστροφή και να οργανώσουμε την ανατροπή. Για να ανοίξουμε το δρόμο σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Σε μια κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας και λαϊκής χειραφέτησης, που θα ξαναχτίσει την Ελλάδα. Σε μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Μαζί με το λαό θα έρθουμε στην εξουσία και θα πετύχουμε. Αυτή είναι η δέσμευσή μας. Αυτή είναι η δική μας υπογραφή.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Στις αρχές Δεκεμβρίου θα γίνει η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Η πραγματικότητα μας βάζει μπροστά σε απαιτήσεις και καθήκοντα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι φανταζόμασταν. Το πολιτικό κατεστημένο καταρρέει. Ο τόπος χρειάζεται εναλλακτική διέξοδο και μια σοβαρά επεξεργασμένη στρατηγική. Χρειάζεται έναν φορέα που θα είναι ο κορμός μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας, οργανωμένης γύρω από το εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο.

Αυτός ο πολιτικός φορέας είναι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, έτσι όπως θα διαμορφωθεί από τις διαδικασίες αυτοοργάνωσης και πολιτικής ωρίμανσης, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Σήμερα θέλω να χαιρετίσω αυτή τη πλατιά συμμετοχή και να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι από δω και στο εξής ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, δεν είναι μια απρόσωπη ηγεσία. Κάποια γραφειοκρατικά κλιμάκια. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είστε όλοι εσείς, ο κόσμος της βάσης που μας αγκαλιάζει σε κάθε πόλη και χωριό, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές συνοικίες των μεγάλων πόλεων.

Γι’ αυτό πρέπει να κινηθούμε ώριμα και σοβαρά. Χωρίς εκπτώσεις στο ριζοσπαστικό και κινηματικό μας χαρακτήρα. Για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του κόσμου που μας προσεγγίζει. Θα είμαστε ένα αριστερό, δημοκρατικό, ριζοσπαστικό και πλουραλιστικό κόμμα. Ένας φορέας που έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά. Που θα κουβαλάει στις αποσκευές του τις πιο λαμπρές σελίδες των αγώνων του λαού μας και της Αριστεράς. Στόχος μας είναι μια μεγάλη κινηματική, ριζοσπαστική και δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί.

Θα είμαστε η παράταξη που έχει όραμα τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Που θα συγκροτείται δημοκρατικά από τη βάση μέχρι τη λεγόμενη κορυφή. Μια πολιτική δύναμη σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία. Με σαφή και διακηρυγμένο στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό, τη λαϊκή χειραφέτηση, τη κοινωνική απελευθέρωση. Σε διαλεκτική σχέση με τα κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με στρατηγική στόχευση: Την Ελλάδα της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Την Ευρώπη των λαών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Σ’ αυτό το πολιτικό πλαίσιο εγγράφεται η σημερινή συζήτηση στην κεντρική πολιτική επιτροπή του Συνασπισμού για το σχέδιο αρχών λειτουργίας από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Δεκέμβρη προς το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και το προσχέδιο διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Τι είναι και τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ποιοι είμαστε, τι επιδιώκουμε, τι προτείνουμε. Και είμαι βέβαιος ότι θα αναλάβουμε μια μεγάλη ιστορική ευθύνη, με τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που αναλογεί στις περιστάσεις. Και θα τα καταφέρουμε. Θα γράψουμε ιστορία, για την Αριστερά, για την Ελλάδα, για τον Ελληνικό λαό που δοκιμάζεται σκληρά, για την Ευρώπη και τους λαούς της που προσδοκούν και περιμένουν από εμάς να δώσουμε το έναυσμα μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής.

Θα τα καταφέρουμε.

Σας ευχαριστώ.