Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων

Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι κυρίως πολιτικό επεσήμανε ο πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος της «Κοινωνικής Συμφωνίας» Ανδρ. Τριανταφυλλόπουλος, χαιρετίζοντας την ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αχαΐας το Σάββατο 20-4-2013 στην Πάτρα.

Τόνισε μάλιστα την ανάγκη «να φύγουν από τη μέση οι μεσάζοντες, οι απατεώνες, τα λαμόγια», αφήνοντας αιχμές για συνδιαλλαγή της κυβέρνησης με τους γνωστούς υποψήφιους κρατικοδίαιτους επενδυτές τύπου Μπόμπολα. Κι έδωσε το παράδειγμα της ανάκτησης συσκευών από τα ανακυκλώσιμα απορρίμματα, που αφού επισκευαστούν από συνεργείο του Δήμου, θα μπορεί να διατεθούν στους δημότες έναντι πενιχρής αμοιβής.

Ο Χρ. Πατούχας της παράταξης «Ανυπότακτη Πολιτεία» του Δήμου Πατρέων, ήταν πιο ξακάθαρος στην καταγγελία του λέγοντας, από το βήμα της ημερίδας τονίζοντας: «Η κυβέρνηση που επεξεργάστηκε τον σχεδιασμό για τα απορρίμματα της Πάτρας στο εργοστάσιο του Φλόκα, ξέρει ότι υπηρετεί τον ιδιώτη Μπόμπολα και όχι τους Πατρινούς».

Ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Απ. Βανταράκης πρότεινε να επιλέξει ο Δήμος Πατρέων τη νεωτερική λύση του λάιμ προγράμματος που σε λίγο θα βγει και για την περιοχή μας, το οποίο είναι πιο συμφέρον, χωρίς ωστόσο να απορρίψει την ανάγκη για λειτουργία ΣΜΑ στην περιοχή Πατρών, αλλά με συναίνεση των δημοτών.

Ο Γ. Βασιλακόπουλος, εκπρόσωπος της ΟΙΚΙΠΑ έδωσε στοιχεία του πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των απορριμμάτων στην Ευρώπη, λέγοντας ότι κατά μέσω όρο στις αναπτυγμένες χώρες του Βορρά το 60%  πάει σε εργοστάσια, το 38& στην καύση και μόνον το 2% θάβεται στις χωματερές.

Δήλωσε κατά της διαχείρισης των σκουπιδιών με τον Σχεδιασμό Δημοσίου  και Ιδιωτικού Τομέα, αλλά επέμενε στην ανάγκη του εργοστασίου επεξεργασίας των απορριμμάτων ως «μονόδρομο διότι έχουμε να διαχειριστούμε το 60%» αυτών. Κι έκρινε ως θετικό ότι μετέχουν ΜΚΟ στο σχεδιασμό της ανακύκλωσης.

Ο Κώστας Ροπαλίδης, συνδικαλιστής του σωματείου εργαζομένων του Δήμου Πατρέων, αντιτάχθηκε και αυτός στην λειτουργία εργοστασίου απορριμμάτων, που το χαρακτήρισε «έγκλημα για το οποίο κλείσαμε επτά φορές το Δημαρχείο της Πάτρας», αλλά εμείς δεν είμαστε πολιτικό κόμμα για να έχουμε την ανάλογη δύναμη είπε και συνεχάρη τον ΣΥΡΙΖΑ_ΕΚΜ της Πάτρας για την πρωτοβουλία του να πάρει θέση κατά του εργοστασίου.

Τέλος ο Ανδρέας Ριζούλης, από την ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ, κάλεσε τα μέλη του κόμματος που ασχολούνται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να δουλέψουν ενεργότερα προάγοντας τις θέσεις που επεξεργάζονται οι επιτροπές του για διαλογή στην πηγή, ενώ παράλληλα υπενθύμισε ότι δεν ακολούθησε τον σχεδιασμό που συμφωνήθηκε προεκλογικά με τον ΣΥΝ, για τα απορρίμματα, ο κύκλος που χαράσσει την γραμμή του Δήμου Πατρέων.  

ΠΗΓΗ :imosxos.blogspot.com

Σημεία από την ομιλία της Μαρίας Κανελλοπούλου

στην ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Πάτρας

σχετικά με τη διαχείριση απορριμάτων

(20.4.2013)

Η διαχείριση των σκουπιδιών αποκαλύπτει δυνητικά τα πιο σκοτεινά, αντιδραστικά και συντηρητικά αντανακλαστικά των καταναλωτικών κοινωνιών.

 Δυνητικά, πάλι, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση, μπορούν να αναδείξουν και την πιο δυναμική πλευρά της κοινωνία.

 Άλλωστε το θέμα των σκουπιδιών είναι ένα πολύ μεγάλο πεδίο αγώνων. Ας θυμηθούμε του αγώνες για του Φλόκα, τη Λευκίμμη, την νικηφόρα Κερατέα που πάλι απειλείται και βεβαίως τώρα τις κοινωνικές διεργασίες που γίνονται επ' αφορμή του νέου ΧΥΤΑ στου Παπανικολού.

 Και η Αριστερά μέσα στα πεδία τέτοιων αγώνων έχει μάθει να κολυμπά και να προσπαθεί να κάνει κυρίαρχη τη δική της πρόταση.

 Ποια είναι λοιπόν η πολιτική πρόταση της Αριστεράς για τα σκουπίδια, πέρα από την τεχνική πρόταση που είναι τα 3 επίπεδα δράσης, σε τοπικό, δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο;

 Η πολιτική πρόταση της Αριστεράς οφείλει, κατά τη γνώμη μου να βασίζεται στο εξής δίπτυχο

1)Δημόσια Διαχείριση

2)Η διαδημοτική αλληλεγγύη

 Γιατί μία Δημόσια Επιχείρηση;

 Μα γιατί όχι;

 Γιατί να πληρώνουν ακριβότερα οι δημότες για τη διαχείριση των σκουπιδιών;

 Και κυρίως γιατί να πληρώνουν σε ιδιώτες για τη διαχείριση των σκουπιδιών;

 Για να φτάσουμε να εισάγουμε σκουπίδια από γειτονικές χώρες για να ικανοποιήσουμε τις υποχρεώσεις που θα έχουμε υπογράψει με κάποιον ιδιώτη για συγκεκριμένη τροφοδοσία με σκουπίδια του ιδιωτικού του εργοστασίου;

 Θα λέγαμε παραδοξολογώντας ότι το σκουπίδι ...είναι και αυτό δημόσιο αγαθό. Η διαχείρισή του δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος του κοινωνικού και τοπικού συμφέροντος.

Βεβαίως και η έννοι του τοπικού συμφέροντος είναι σχετική.

 Αυτό που πάσει θυσία πρέπει να αποσοβηθεί σε κάθε μας δράση για τα απορρίματα είναι να προκληθεί ένας νέος τοπικιστικός εμφύλιος, η Πάτρα με την Αχαγιά, οι Καμάρες με το Αίγιο, το Παυλόκαστρο με του Φλόκα.

 Εμείς παράγουμε τα σκουπίδια, όλοι μαζί οι πολίτες.

 Μαζί πρέπει να βρούμε και τη λύση.

 Πρέπει να αποκρούσουμε εδώ και τώρα τη λογική του ''θα πετάξω τα σκουπίδια μου στο χωριό του διπλανού''.

 Μία συνολική και δίκαιη λύση βεβαίως απαιτεί και άλλους συσχετισμούς στα Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια.

Αυτοδιοικητικές αρχές που δεν συνομιλούν με πελάτες αλλά με γειτονιές, με συλλόγους, με επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς.

 Με αυτοδιοικητικές αρχές που θέτουν σε μία ουσιαστική διαβούλευση το σχέδιό τους